Spagaat

In juli 2006 kwam ik op De Kleine Hoeve te werken. Ik had het er enorm naar mijn zin. Ik was verantwoordelijk voor de onderwijsprojecten, de biologisch-dynamische moestuin en mijn bijzondere kruidentuin met meer dan 200 inheems-medische kruiden. Ik genoot van het werk en de gesprekken op het veld en van het combineren van onderwijs en landbouw.

Tegelijkertijd was ik 24/7 fulltime moeder van mijn vier avontuurlijke boys. Binnen drie maanden had ik zo’n beetje alle hulpverleners die er in Breda rondliepen in huis, de leerplichtambtenaar met stip op één.

Burn-out

Twee jaar lang hield ik de toenemende spagaat vol maar op een mooie zomerdag in juli 2008 brak het draadje. Op zo’n dag dat álles misloopt, barste ik in een on-stopbare huilbui uit, belandde ik bij de huisarts en werd burn-out verklaard. Ik kwam thuis te zitten, midden in mijn NLP masteropleiding, verloor uiteindelijk mijn baan, bleek geen recht op een uitkering te hebben en belandde in de bijstand; vier maanden later stond ik bij de voedselbank in de rij.

De Sociale Dienst en de Voedselbank hebben mijn leven gered zeg ik altijd èn ik leerde Nederland van een hele andere kant kennen.

Ik sliep slecht en bracht mijn dagen piekerend door. Ted sleepte me aan mijn haren naar de NLP waarvoor ik hem mijn leven lang dankbaar zal blijven en langzaam kroop ik uit mijn dal. Ik zat een jaar op de bank te piekeren hoe ik mijn leven terug op orde kon krijgen en in 2009, opnieuw in juli bedacht ik met twee vriendinnen het Tientjes concept.

Tientjes

Bij de voedselbank ontmoette ik elke week hele leuke en fijne mensen. Mensen met allerlei achtergronden. Het klinkt intussen (voor mij) als een cliché, maar de voedselbank kan echt iedereen overkomen. Hoe zouden we die mensen nou kunnen uitdagen om samen iets leuks te doen? Samen en leuk: om niet hele dagen alleen te hoeven zitten en te piekeren over hoe het allemaal moet. En we bedachten: als we die mensen nou eens workshops gaan geven. Voor een tientje. Als ik 84 tientjes zelf kon verdienen, was ik uit de bijstand… daar leefde ik van.

Ons logo

Mijn klantmanager bij de sociale dienst was enthousiast over ons Tientjes idee en gaf me de ruimte om er een jaar met behoud van uitkering aan te werken. En zo begonnen we mensen uit te dagen: Kom bij ons iets leuks doen en breng vooral je buurvrouw mee.

Tientjes werd een organisatie waarin we mensen die op de bank terecht waren gekomen of dreigden te komen uitdaagden om werk te maken van passie! (en daar zo mogelijk geld mee te verdienen)

Pay it Forward

En mensen bleken best te weten wat ze willen, maar als het op Gaan Doen aankomt, kropen ze heel snel weg: mag toch niet, lukt toch niet, kan toch niet…

Ik was intussen druk bezig met mijn trainersopleiding NLP. Geïnspireerd door de film Pay it Forward, en al die overtuigingen horend bedacht ik hoe te gek het zou zijn als ik , als dank voor het enorme cadeau dat Frank en Ted me gegeven hadden, een 12-tal mensen een NLP opleiding zou geven. Geen kosten, wel een belangeloos iets moois terugdoen in de maatschappij.

Ik stelde het voor bij de mannen van Commitments en ze werden enthousiast. Als ik de training zou geven, zouden zij het mogelijk maken (ruimte, lesmateriaal). In een al afgestudeerde trainster vond ik een co-collega en samen gaven we in 2010 de allereerste Tientjes NLP pay it forward training aan 12 mensen die ik had gevraagd mee te doen.

De Tientjes Academie

En het was echt GEWELDIG! 12 mensen pakten de teugels van hun leven terug! Stonden weer op en lieten zich zien. In het bijzijn van mijn klantmanager, Frank, Ted en een heleboel gasten studeerden in juni 2011 mijn allereerste groep af, slaagde ik voor het NLP trainerschap en kreeg ik een gouden handdruk van 750 euro van mijn klantmanager en stuurde hij me de bijstand uit. “Zo Erna, nou ga je voor jezelf beginnen. Veel succes!” Hij regelde onze eerste klus die ik samen met weer een andere vriendin kon uitvoeren en daarmee was De Tientjes Academie geboren.