Hoofdstuk 3

Met mijn blogboek (Integere types doen niet aan marketing van @KikiVerbeek)  ben ik in hoofdstuk 3 aangekomen bij de  vijf valkuilen bij het aanspreken van mijn doelgroep.

Nou dat is een hoofdstuk met wat opluchting.

 

De valkuilen

In de eerste kan ik me nog herkennen. Er staat: “Je wilt zoveel vertellen, maar niemand luistert”

Ik wil inderdaad veel vertellen maar heb niet de indruk dat er niemand luistert. Ik vecht meer met het regelmatig doen….

 En de tweede tot en met de vijfde zijn gewoon niet zo voor mij bedoeld.

De tweede gaat over jezelf herkennen in wat je schrijft: dat doe ik echt wel.

De derde over proberen te schrijven waarvan je denkt dat je lezers het willen horen… Daar heb ik geen last van. Ik schrijf gewoon, ben niet zo bezig met wat anderen  zouden willen horen, want daar heb ik geen idee van….

De vierde gaat over het vinden van eigen stijl zeg maar, nou ook daar doe ik oprecht geen moeite voor. Ik schrijf gemakkelijk en voor de vuist weg.

En de vijfde gaat over het fenomeen dat je pas durft te schrijven als je precies weet wat je wil. Als ik daar last van zou hebben zou er geen letter op papier komen, want ik weet zelden wat ik wil. Mijn leven is nou eenmaal een speurtocht en ik schrijf meer over de weg dan over wat ik allemaal weet of niet weet.

 

opluchting

Pfff wat fijn. Nou een mini blogje en door naar het volgende hoofdstuk.

😊